راهکار هایی برای حل مشکل عدم تمرکز (بخش اول :باید ها و نباید ها)
راهکار هایی برای حل مشکل عدم تمرکز و حواسپرتی
(بخش اول : باید ها و نباید ها)
با توجه به دنیای پیشرفته کنونی و گستره بی نهایت فضای مجازی و حتی فضای واقعی، کاملا طبیعی است که کودکان دچار عدم تمرکز شوند.
متاسفانه حجم اطلاعات ورودی بی نظم و در بستر نامناسب به ذهن کودکان بسیار بالا بوده و این مهمترین عامل عدم تمرکز کودکان نسل جدید است.
در ادامه مطالبی مهم و مبنایی و کاملا اجرایی را بیان خواهیم کرد.
حجم اطلاعات به خودی خود اصلا منتهی به عدم تمرکز نمیشود و چه بسا باعث افزایش تمرکز نیز میشود.
مشکل اصلی بستر نامناسب ورود اطلاعات و شرایط نامناسب آن است.
چند شرط برای ورود اطلاعات به ذهن لازم است:
**** شرط اول) ما نه ماهی میدهیم و نه ماهی گیری یاد میدهیم بلکه میبایست بستری فراهم کنیم تا خود فرد احساس نیاز به ماهی کند و به دنبال یاد گرفتن ماهی گیری برود.
یکی از بزرگترین اشتباهات والدین آن است که کودک را ظرفی خالی میدانند که میبایست حجم زیادی از اطلاعات مختلف را به آن وارد کنند. بدون اینکه بستر احساس نیاز به آن اطلاعات را در کودک ایجاد کرده باشند و حتی به مراتب دیده شده که این کودک اصلا نیازی به این همه اطلاعات (کلاس های آموزشی مختلف،کتاب ها، مطالب علمی و غیر علمی مختصر و بریده بریده و یا حتی کامل) ندارد.
پس شرط اول به آن معناست که ما قبل از ورود اطلاعات به ذهن کودک ابتدا میبایست احساس نیاز و انگیزه یادگیری را در ذهن کودک ایجاد و تقویت کنیم و این مورد نباید بالاجبار باشد و به زور بگوییم که این برایت مفید و لازم است پس باید یاد بگیری.
**** شرط دوم) بستر آرام و مناسب یادگیری و بدون استرس
شرط دوم آن است که کودک میبایست مطالب را در فضای مناسب یادگیری، دریافت کند.
** لازمه های بستر و فضای یادگیری:
۱) عدم وجود استرس برای نتیجه گیری سریع
۲) مربی(اعم از والدین، معلم و...) در کنار کودک باشد نه بالای سر او.
۳) مربی همواره در حال یاد دادن نباشد و صرفا کودک باید بتواند در موقع مناسب به معلم دسترسی داشته باشد.
۴) به این نکته دقت کنیم که بهترین راه یادگیری، یاد دادن است. باید اجازه دهیم که کودک در طول فرآیند آموزش به آزمایش و تجربه بپردازد و با کشف و دیدن، خود یاد بگیرد. چه زیباست از او بخواهیم مطلبی را به ما یاد دهد و احساس کند با هم یادمیگیریم و با هم آزمون خطا داشته باشیم.
۵) حواسمان باشد که سیستم آموزش را طوری طراحی کنیم که کودک به دنبال یادگیری باشد و از آن لذت ببرد نه آنکه از نتیجه آن لذت ببرد و نه آنکه حتی دوست داشته باشد که زود به نتیجه برسد.
چه زیباست که آموزش را در قالب بازی طراحی کنیم.
۶) بسیار مهم است که کاری را نصفه رها نکنیم و به یادگیری سطحی بسنده نکنیم و عدم رعایت این مورد از مهمترین عوامل کاهش تمرکز و افزایش حواس پرتی میباشد. حتما دقت کنیم که ابتدا دانش آموز به نتیجه برسد و ذهنش از مطلب خالی شده و به آرامش برسد، سپس موضوع و مطلب بعدی را آغاز و یا در همان موضوع وارد مرحله و فصل بعدی شویم.
**** شرط سوم) ارائه اطلاعات طبقه بندی شده
مهمترین ایراد یادگیری در شبکه های اجتماعی، عدم وجود این شرط میباشد.
**اطلاعات ورودی در این شرط باید دو ویژگی را داشته باشند:
۱) طبقه بندی مناسب : یعنی با توجه به سطح علم و توانایی یادگیری مخاطب، مطالب طبقه بندی شده و مرحله به مرحله جلو رود و اصطلاحا پرشی نباشد.
۲) کامل بودن : به آن معنا که سوالات ذهن مخاطب را بیشتر نکند. به طور جامع و کامل در حد شروعش، مبحث را جمع کند. یعنی آغاز و پایان متناسب با هم داشته باشد.
نکته : مطلبی که سوالات ذهن را بیشتر میکند، مطلب انگیزشی بوده و میبایست خوراک فکری بعدی را پس از ایجاد سوال به مخاطب بدهد. نه آنکه هنوز موضوع و مطلب تمام نشده، با یک اشاره کوچک و عدم پرداخت به جزئیات موضوع، وارد مبحث دیگری شود.
حسین شاه محمدی
هرگونه کپی برداری همراه با ذکر منبع حلال و بدون اشکال است.
