نظریه تربیت سالم که با زحمات خانم جین نلسن معلم و مشاور آمریکایی تئوریزه شد و به همت آقای محمدجواد فرشچی مدیر و معلم ابتدایی به زبان فارسی برگردانده شد حاوی پنج مبانی اصلی است و بیان میکند که اگر رفتار ها و بازخورد های تربیتی را از این پنج فیلتر رد کنیم مشخص میشود که مناسب هست و یا خیر.
البته به نظر حقیر این نظریه صرفا به شکل مدون همان مطالبی را که تربیت اسلامی گفته شده را به شکل ناقص تری بیان کرده اما با توجه به کاربردی بودن و اجرایی بودن آن، مبانی اش را با توضیح مختصری بیان میکنیم:
از جمله آثار زیانبار تنبیه به معنای عام آن میتوان به چهار بازخورد زیر اشاره داشت که به چهار ت تنبیه معروفند.
البته بسیار مهم است که ما تنبیه را حذف نمیکنیم بلکه به آن ساختار و شکل صحیح میدهیم و گفتن این مسائل به معنای نفی اقتدار و دادن بازخورد مناسب به اشتباه نیست.
در ضمن در این بیان کلمه تنبیه اشاره به معنای عام آن دارد و الا در ادبیات تربیتی این مقوله با سه واژه تنبیه، مجازات و کیفر بیان میشود و توضیح این سه واژه مطلب جداگانه ای میطلبد
حال اگر ما با رفتار هایی مثل سرزنش، توبیخ، عتاب، تنبیه بدنی و... با کودکمان برخورد کنیم، کودکمان به یکی از این چهار نتیجه دچار خواهد شد :
مجموعه ای از فلش کارت و عکس نوشته های تربیتی را در این پست گرد آوری کرده ایم و انتشار با ذکر منبع بلامانع است:
گاها پیش می آید که از بعضی رفتار ها و عادت های فرزندانمان ناراحت میشویم و یا من باب مثال شکایت داریم که چرا فرزندمان فلان عادت و رفتار مناسب را ندارد.
سوالی که پیش می آید این است که چرا اینگونه شده و برای حل مسئله و رسیدن به خواسته مان چه باید بکنیم؟!
یکی از مواردی که مربیان و والدین میبایست به آن دقت داشته باشند، صبر در تربیت است.
فرزند به مانند یک بذر گل بسیار حساس است که اگر به خوبی نگهداری نشود، رشد نکرده و یا زود پژمرده خواهد شد.
برنامه ضمیر مشترک در اقدامی ارزش مند در بستر شبکه سه سیما اقدام به تولید و انتشار گزارشی پیرامون فعالیت های مردم نهاد نمود.
ما نیز یکی از قسمت های این برنامه که مصاحبه ای با مدیر سامانه پرواز در عرش که یکی از اعضای مجمع علمی نخبگان میباشد را جهت مشاهده و دانلود قرار دادیم
جهت مشاهده و دانلود فیلم به ادامه مطلب مراجعه فرماییید :
فصل هشتم : خداحافظ شنقل
امروز روز دومیه که ما تو مدینه ایم , مردم میگن فردا کاروان حجاج به مدینه میرسه , یعنی کاروان پیامبر . شب قبل رو روی سقف مسجد به صبح رسوندیم , لای شاخه های نخل جای خوبی واسه خوابیدنه , همش تو فکر اینم که چهره پیامبر چه شکلیه , اما چهره که مهم نیست مهم اخلاق و رفتار ایشونه , باید سعی کنیم مثل ایشون باشیم , شنقل دیشب خوابش نبرد و همش تو فکر دیدن پیامبر بود .
راستی شنقل کو؟ داد میزنم : شنقل , شنقل !
فصل چهارم : مسلم
با صدای چند پرنده از خواب بیدار میشم , هوا روشن شده , دیشب نتونستم خیلی دقت کنم . یه کلبه کوچیکه وسط دره چون از پنجره تنها کوه معلومه , توی کلبه فقط یک میز کوچک وسط گذاشته شده و هر چهار طرف پنجره داره , که کنار یکی از پنجره ها در و روبروی در هم اجاق آتیشه که توش پر هیزمه . کنارش هم هیزم های خاموش روی زمینه . به شنقل نگاهی میکنم , تبش بهتر شده ولی هنوز باید استراحت کنه . یادم میافته که دیشب اون پیرمرد و پسر بچه که الآن هیچ کدوم اینجا نیستن , داشتن درمورد این حرف میزدن که چند روزه غذا ندارن , با خودم میگم باید یه جوری کمکشون کنم .
فصل سوم : نجات از سرما
نزدیک ظهر بود که حَقل رو برای همیشه ترک کردیم و قدم تو مسیری گذاشتیم که هیچ اطلاعی از راه و انتهای اون نداشتیم .
ما از بچگی تو حقل بودیم و تجربه چنین سفر هایی رو نداشتیم و سفر کردن هم بلد نیستیم .
قرار بود کمی که از ظهر گذشت کوهستان رو رد کنیم و قبل از غروب نیز به تبوک برسیم اما الآن هوا داره تاریک میشه و ما هنوز تو کوهستانیم . هوا خیلی سرده و برف شدیدی میباره . خیلی خوب جلو رو نمیشه دید . چشمامون رو نیمه باز نگه داشتیم تا برف تو چشمامون نره .
فصل دوم : آخرین مرد آمد
بوی برگ درختان نفسم رو پر میکنه . شاخه های تو در تو مرتب به صورتم میخورن و مرتب پاهای درازم به شاخه ها گیر میکنه . خواستم به شنقل بگم مراقب شاخه ها باشه که این صدا گوشم رو پر میکنه : چی میخواین ؟
به اطراف نگاه میکنم , اما کسی رو نمیبینم .
دوباره صدا شروع میکنه : شما کی هستین ؟ اینجا چی کار میکنین ؟
